Storytelling

Je werkt als ondernemende professional. Met veel plezier adviseer, coach of fotografeer je mensen. Je zegt het niet snel hardop, maar je bent een kei in je vakgebied. Je levert een waardevolle bijdrage bij de persoonlijke ontwikkeling van je klanten, hun reacties zijn lovend en dankbaar.

Toch gaat het niet echt goed, je hebt te weinig klanten en inkomsten, mensen weten je niet te vinden en hebben geen idee wat je precies doet. Eigenlijk weet je niet hoe je je dienst goed kunt verwoorden, hoe je jezelf kunt laten zien, laat staan hoe je klanten enthousiasmeert.

Laatst heb je een hele week gereserveerd om je website en sociale media bij te werken. Om aansprekende teksten en posts te schrijven zodat klanten weten waar ze jou voor kunnen vragen. Je werd er gek van! Na die week had je weliswaar heel veel tekst, maar er zat geen kop of staart aan. Zelfs jij vond het moeizaam om te lezen, je hebt het iemand anders niet eens laten zien. Zo geïrriteerd en weinig enthousiast werd je van je eigen verhaal.

Best raar, in je hoofd weet je precies wat je wil zeggen maar zodra je gaat schrijven blokkeer je of weid je veel te veel uit. Zelfs mondeling kun je niet goed verwoorden waarom mensen bij jou moeten komen en wat je voor hen kunt beteken. Laatst vroeg iemand wat je deed, je begon enthousiast te vertellen, maar al snel verzandde je in vaktermen en struikelde je over details. De vrager zag je glazig wegkijken, afhaken en van onderwerp veranderen.

Je beseft maar al te goed dat je niet de enige bent in je vakgebied die adviseert, coacht of traint. Sterker nog, je hebt het gevoel dat heel veel vakgenoten hun koers al uitgestippeld hebben en duidelijk zichtbaar zijn. Laatst kwam je uit bij een verhaal van een oud studiegenoot, dat zag er goed uit, zó goed dat het je een steek in je buik bezorgde. Voor het eerst heb je toen moedeloos je laptop dichtgeklapt.

Je weet ook wel, dat als je nu niets doet aan je zichtbaarheid, je steeds minder klanten krijgt; je moet er niet aan denken, je droom te moeten opgeven.